Παρότι το αυτοκίνητο έκανε την εμφάνισή του στην Ελλάδα περί το 1900, η ειδική μεταφορά προσώπων με αυτοκίνητο άρχισε στην Κέρκυρα από το 1919.
Δώδεκα αυτοκίνητα έκαναν την εμφάνιση τους στους δρόμους της Κέρκυρας.
Οι εποχές δύσκολες.
Η χρήση τότε του αυτοκινήτου ήταν σχεδόν απαγορευτική. Ο οικονομικός ανταγωνισμός μεγάλος. Το 1920 έγινε η πρώτη εταιρία αυτοκινήτων Κέρκυρας. Ο χώρος που στάθμευαν ήταν ο σταθμός αυτοκινήτων Χρηστίδη.
Το 1929 από τη αστυνομική Διεύθυνση, ετέθησαν σε κυκλοφορία τα πρώτα φορτοταξί, με συγκεκριμένα δρομολόγια που καθορίζονταν από την αστυνομία
Το 1934 καθιερώθηκε το ταξί με την πρωταρχική του μορφή. Τα φορτοταξί εξελίχθηκαν σε μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία ). Άδειες ταξί χορηγήθηκαν πολύ αργότερα, όταν τα επιβατικά αυτοκίνητα που έκαναν μεταφορά προσώπων νομιμοποιήθηκαν.
Το 1963 η τότε κυβέρνηση νομιμοποίησε τα πειρατικά αυτοκίνητα κάνοντάς τα Ταξί. Ο στόλος τότε αυξήθηκε επικίνδυνα για την εποχή εκείνη. Το Ταξί ήταν τότε, το μόνο μέσο που μπορούσε να παρέχει καλές υπηρεσίες στους πολίτες.
Ζωή Ε. Ρωπαΐτου, Από την άμαξα στο ΤΑΞΙ – Με αφηγήσεις από τη ζωή των οδηγών τους, Εκδόσεις Φιλιππότη, 2009
Το 1967 η δικτατορία χορηγούσε άδειες αφιδώς ενώ το 1970 καθιερώθηκε με νόμο το ταξίμετρο σε αστικές περιοχές. Δημιουργήθηκαν διοικητικές μονάδες και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το μεταφορικό έργο να συρρικνωθεί.
Εκείνη την εποχή δημιουργήθηκαν και σταθμοί Ταξί (πιάτσες) με τηλέφωνο σε κάθε σταθμό για την καλύτερη επικοινωνία με τους επιβάτες.
Απο τότε η ανάγκη για καλύτερες παροχές υπηρεσίας ήταν και παραμένει το μέλημα των αυτοκινητιστικών Ε.Δ.Χ. Ταξί.
Το 1987 η πολιτεία εξέδωσε το 482 Π/Δ. Τότε ιδρύθηκαν οι πρώτες Ενώσεις Ραδιοταξί οι οποίες πρόσφεραν αναβαθμισμένες υπηρεσίες στους επιβάτες και στα μέλη τους. Η ανάγκη βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών ήταν επιβεβλημένη.
Μετά από διαρκή διάλογο με την πολιτεία θεσμοθετήθηκε ο Ν3109/03 και κάθε Ένωση μετεξελίχθηκε σε Συνεταιρισμό.